Jouw moeder.
Hoe verhoud jij je ten opzichte van jouw moeder?
Ongeacht of ze nu nog leeft of niet; voor veel vrouwen is hun (innerlijke) relatie tot hun moeder geen evidentie.
En de 'grap' is, zolang je dat niet voor jezelf hebt uitgeklaard, kom je op bepaalde gebieden in je leven echt niet verder.
Jouw moeder is jouw eerste binding in het leven, door haar ben je hier; geboren op deze wereld.
Veel moeders wijzen af, claimen, vernederen, domineren, fulmineren, zwijgen, manipuleren, eisen... vanuit hun rol als 'slachtoffer'. Die rol hebben ze aangenomen als reactie op hun eigen (on)bewust trauma.
Hun onvermogen om een liefdevolle aanwezige moeder te kunnen zijn, wordt verpakt in ongezonde patronen waar dochters vaak een hoge prijs voor betalen. Vaak ten koste van hun eigen levenskracht.
Levenskracht & Transformatie
Wij kunnen onze moederwond helen. Scheiden en onderscheiden wat van jou is en wat van haar. Verantwoordelijkheid nemen voor onze pijn. Kijken naar onze moederlijn: wat draag jij mee van jouw moeder, grootmoeder, overgrootmoeder, betovergrootmoeder? Wat mag gezien worden en getransformeerd? En wat laat je 'daar'?
Tegelijkertijd mogen we ook (leren) zien én (leren) ontvangen van wat we wél gekregen hebben.
I~~
Vanuit systemisch oogpunt is de belangrijkste ader voor een vrouw haar moederlijn, haar vrouwenlijn.
Waarin ben jij nog (onbewust) loyaal? Wat zit in jouw systeem wat losgelaten mag worden? Neem jij als dochter jouw eigen plek in? Sta jij als (klein-) dochter op jouw eigen plek in de natuurlijke ordening?
I~~
Graag neem ik jou mee op pad. Een reis naar het systemisch veld waarin jij geboren bent.
Hoe verhoud jij je ten opzichte van jouw moeder?
Ongeacht of ze nu nog leeft of niet; voor veel vrouwen is hun (innerlijke) relatie tot hun moeder geen evidentie.
En de 'grap' is, zolang je dat niet voor jezelf hebt uitgeklaard, kom je op bepaalde gebieden in je leven echt niet verder.
Jouw moeder is jouw eerste binding in het leven, door haar ben je hier; geboren op deze wereld.
Veel moeders wijzen af, claimen, vernederen, domineren, fulmineren, zwijgen, manipuleren, eisen... vanuit hun rol als 'slachtoffer'. Die rol hebben ze aangenomen als reactie op hun eigen (on)bewust trauma.
Hun onvermogen om een liefdevolle aanwezige moeder te kunnen zijn, wordt verpakt in ongezonde patronen waar dochters vaak een hoge prijs voor betalen. Vaak ten koste van hun eigen levenskracht.
Levenskracht & Transformatie
Wij kunnen onze moederwond helen. Scheiden en onderscheiden wat van jou is en wat van haar. Verantwoordelijkheid nemen voor onze pijn. Kijken naar onze moederlijn: wat draag jij mee van jouw moeder, grootmoeder, overgrootmoeder, betovergrootmoeder? Wat mag gezien worden en getransformeerd? En wat laat je 'daar'?
Tegelijkertijd mogen we ook (leren) zien én (leren) ontvangen van wat we wél gekregen hebben.
I~~
Vanuit systemisch oogpunt is de belangrijkste ader voor een vrouw haar moederlijn, haar vrouwenlijn.
Waarin ben jij nog (onbewust) loyaal? Wat zit in jouw systeem wat losgelaten mag worden? Neem jij als dochter jouw eigen plek in? Sta jij als (klein-) dochter op jouw eigen plek in de natuurlijke ordening?
I~~
Graag neem ik jou mee op pad. Een reis naar het systemisch veld waarin jij geboren bent.
Hun water brak
zo werden wij, hun dochters,
geboren
moeders die geen vrouwen konden zijn
met kille hand voedden ze en voelden niet
wij, ‘te wilde of te brave meisjes’
wrongen ons in hetzelfde korset
het paste niet
koppig slikten we onze woede in
vurig beten wij ons vast in een nieuw en
ander leven
dreven hen tot wanhoop
we leerden onze eigen moeder zijn,
en koesterden onze weg
nu zijn wij
moeders en hoeders
van onze kinderen en zielskinderen
en kijken naar de oude lichamen
van vrouwen die ons baarden
ze laten iets los
-een stukje buik misschien-
en kijken ons aan
en voor het eerst,
omringd door een landschap van plooitjes,
een zachte blik,
een beetje vochtig
alsof er elk moment
weer water breken kan
©Elisabeth Isabelle