Jouw moeder.
Hoe verhoud jij je ten opzichte van jouw moeder?
Ongeacht of ze nu nog leeft of niet; voor veel vrouwen is hun (innerlijke) relatie tot hun moeder geen evidentie.
En de 'grap' is, zolang je dat niet voor jezelf hebt uitgeklaard, kom je op bepaalde gebieden in je leven echt niet verder.
Jouw moeder is jouw eerste binding in het leven, door haar ben je hier; geboren op deze wereld.
Veel moeders wijzen af, claimen, vernederen, domineren, fulmineren, zwijgen, manipuleren, eisen... vanuit hun rol als 'slachtoffer'. Die rol hebben ze aangenomen als reactie op hun eigen (on)bewust trauma.
Hun onvermogen om een liefdevolle aanwezige moeder te kunnen zijn, wordt verpakt in ongezonde patronen waar dochters vaak een hoge prijs voor betalen. Vaak ten koste van hun eigen levenskracht.
Levenskracht & Transformatie
Wij kunnen onze moederwond helen. Scheiden en onderscheiden wat van jou is en wat van haar. Verantwoordelijkheid nemen voor onze pijn. Kijken naar onze moederlijn: wat draag jij mee van jouw moeder, grootmoeder, overgrootmoeder, betovergrootmoeder? Wat mag gezien worden en getransformeerd? En wat laat je 'daar'?
Tegelijkertijd mogen we ook (leren) zien én (leren) ontvangen van wat we wél gekregen hebben en zo steeds meer de kracht uit jouw moederlijn ontvangen.
Vanuit systemisch oogpunt is de belangrijkste (levens-) ader voor een vrouw haar moederlijn, haar vrouwenlijn.
Waarin ben jij nog (onbewust) loyaal? Wat zit in jouw systeem wat losgelaten mag worden? Neem jij als dochter jouw eigen plek in? Sta jij als (klein-) dochter op jouw eigen plek in de natuurlijke ordening?
Graag neem ik jou mee op pad. Een reis naar het systemisch veld waarin jij geboren bent.
Hoe verhoud jij je ten opzichte van jouw moeder?
Ongeacht of ze nu nog leeft of niet; voor veel vrouwen is hun (innerlijke) relatie tot hun moeder geen evidentie.
En de 'grap' is, zolang je dat niet voor jezelf hebt uitgeklaard, kom je op bepaalde gebieden in je leven echt niet verder.
Jouw moeder is jouw eerste binding in het leven, door haar ben je hier; geboren op deze wereld.
Veel moeders wijzen af, claimen, vernederen, domineren, fulmineren, zwijgen, manipuleren, eisen... vanuit hun rol als 'slachtoffer'. Die rol hebben ze aangenomen als reactie op hun eigen (on)bewust trauma.
Hun onvermogen om een liefdevolle aanwezige moeder te kunnen zijn, wordt verpakt in ongezonde patronen waar dochters vaak een hoge prijs voor betalen. Vaak ten koste van hun eigen levenskracht.
Levenskracht & Transformatie
Wij kunnen onze moederwond helen. Scheiden en onderscheiden wat van jou is en wat van haar. Verantwoordelijkheid nemen voor onze pijn. Kijken naar onze moederlijn: wat draag jij mee van jouw moeder, grootmoeder, overgrootmoeder, betovergrootmoeder? Wat mag gezien worden en getransformeerd? En wat laat je 'daar'?
Tegelijkertijd mogen we ook (leren) zien én (leren) ontvangen van wat we wél gekregen hebben en zo steeds meer de kracht uit jouw moederlijn ontvangen.
Vanuit systemisch oogpunt is de belangrijkste (levens-) ader voor een vrouw haar moederlijn, haar vrouwenlijn.
Waarin ben jij nog (onbewust) loyaal? Wat zit in jouw systeem wat losgelaten mag worden? Neem jij als dochter jouw eigen plek in? Sta jij als (klein-) dochter op jouw eigen plek in de natuurlijke ordening?
Graag neem ik jou mee op pad. Een reis naar het systemisch veld waarin jij geboren bent.
Live opstellingswerk in groep
-> voorlopig 'on hold'
Je verbinden met vrouwen.
Kijken naar jouw moederlijn.
Erkennen wat er is.
Tijdens deze dag maken we via het systemisch kijken en familieopstellingen een innerlijke reis met als thema's: 'vrouw zijn' en 'dochter' zijn.
Wat mag je verwachten:
- Een krachtig Moederlijn-Ritueel
- Opstellingswerk rond deelaspecten van jouw vrouw-zijn
- Systemische groepsopdrachten
- Ruimte voor individueel opstellingswerk, soms n.a.v. een eigen vraag, soms n.a.v. een thema dat die dag naar voor komt.
Ter info: op deze dag, binnen dit kader, kan ja niet op voorhand een eigen opstelling aanvragen. Er zal op het moment zelf gekeken worden wat zich aandient.
Voor wie?
Voor vrouwen die duurzaam willen investeren in persoonlijke groei en ontwikkeling.
Voor vrouwen die zich graag willen verbinden met de kracht van het voorouderveld om zo sterker in het leven te staan.
Voor vrouwen die issues hebben met hun dochter(s) en voelen/weten/beseffen dat zij eerst te kijken hebben naar hun eigen moederwond.
Voor vrouwen die, elke keer als hun moeder belt, hun ogen draaien, zuchten of hoofdpijn krijgen.
Voor vrouwen die een (vaag) schuld- of schaamtegevoel met zich meedragen die ze niet goed kunnen plaatsten.
Voor vrouwen die hun moeder kort of nooit gekend hebben en een stuk onwetendheid met zich meedragen.
Voor vrouwen die wél een fijne relatie hebben met hun moeder en zich meer willen verbinden met de kracht van het voorouderveld.
Voor vrouwen voor wie dit thema op één of andere manier resoneert.
-> voorlopig 'on hold'
Je verbinden met vrouwen.
Kijken naar jouw moederlijn.
Erkennen wat er is.
Tijdens deze dag maken we via het systemisch kijken en familieopstellingen een innerlijke reis met als thema's: 'vrouw zijn' en 'dochter' zijn.
Wat mag je verwachten:
- Een krachtig Moederlijn-Ritueel
- Opstellingswerk rond deelaspecten van jouw vrouw-zijn
- Systemische groepsopdrachten
- Ruimte voor individueel opstellingswerk, soms n.a.v. een eigen vraag, soms n.a.v. een thema dat die dag naar voor komt.
Ter info: op deze dag, binnen dit kader, kan ja niet op voorhand een eigen opstelling aanvragen. Er zal op het moment zelf gekeken worden wat zich aandient.
Voor wie?
Voor vrouwen die duurzaam willen investeren in persoonlijke groei en ontwikkeling.
Voor vrouwen die zich graag willen verbinden met de kracht van het voorouderveld om zo sterker in het leven te staan.
Voor vrouwen die issues hebben met hun dochter(s) en voelen/weten/beseffen dat zij eerst te kijken hebben naar hun eigen moederwond.
Voor vrouwen die, elke keer als hun moeder belt, hun ogen draaien, zuchten of hoofdpijn krijgen.
Voor vrouwen die een (vaag) schuld- of schaamtegevoel met zich meedragen die ze niet goed kunnen plaatsten.
Voor vrouwen die hun moeder kort of nooit gekend hebben en een stuk onwetendheid met zich meedragen.
Voor vrouwen die wél een fijne relatie hebben met hun moeder en zich meer willen verbinden met de kracht van het voorouderveld.
Voor vrouwen voor wie dit thema op één of andere manier resoneert.
Systemisch kijken is het leren zien van het 'veld' waarin zich iets afspeelt. Elk mens behoort tot verschillende systemen. We kunnen kijken naar die dynamiek om datgene wat zich in het 'hier en nu' afspeelt anders te kaderen, anders te zien.
Zo draagt elke vrouw haar moeder, grootmoeder en alle vrouwen die haar vooraf zijn gegaan, in zich. Via een krachtig ritueel erkennen wij de vrouwen die ons zijn voorgegaan. We geven plek aan elke vrouw in onze voorouderlijke lijn, zodat wijzelf, vrouwen, op een krachtige manier onze plek kunnen innemen.
We kunnen maar vreugdevol in het leven staan als we ingebed zijn in ons eigen verhaal, stevig op onze eigen voeten staan en helder kunnen waarnemen. We kunnen terug 'wild' worden in de oorspronkelijke betekenis van het woord: verbonden met de natuur, met onze natuurlijke kracht als vrouw.
Zo draagt elke vrouw haar moeder, grootmoeder en alle vrouwen die haar vooraf zijn gegaan, in zich. Via een krachtig ritueel erkennen wij de vrouwen die ons zijn voorgegaan. We geven plek aan elke vrouw in onze voorouderlijke lijn, zodat wijzelf, vrouwen, op een krachtige manier onze plek kunnen innemen.
We kunnen maar vreugdevol in het leven staan als we ingebed zijn in ons eigen verhaal, stevig op onze eigen voeten staan en helder kunnen waarnemen. We kunnen terug 'wild' worden in de oorspronkelijke betekenis van het woord: verbonden met de natuur, met onze natuurlijke kracht als vrouw.
Hun water brak
zo werden wij, hun dochters,
geboren
moeders die geen vrouwen konden zijn
met kille hand voedden ze en voelden niet
wij, ‘te wilde of te brave meisjes’
wrongen ons in hetzelfde korset
het paste niet
koppig slikten we onze woede in
vurig beten wij ons vast in een nieuw en
ander leven
dreven hen tot wanhoop
we leerden onze eigen moeder zijn,
en koesterden onze weg
nu zijn wij
moeders en hoeders
van onze kinderen en zielskinderen
en kijken naar de oude lichamen
van vrouwen die ons baarden
ze laten iets los
-een stukje buik misschien-
en kijken ons aan
en voor het eerst,
omringd door een landschap van plooitjes,
een zachte blik,
een beetje vochtig
alsof er elk moment
weer water breken kan
©Elisabeth Isabelle